Johann Franz de Backer, Znalezienie ciała księcia Henryka II Pobożnego, 1728, kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Jadwigi Śląskiej w Legnickim Polu
Monumentalny obraz sztalugowy autorstwa Johanna Franza de Backera Odnalezienie ciała Henryka Pobożnego, został dostarczony do kościoła w Legnickim Polu w 1728 roku i umieszczony w ołtarzu głównym świątyni. Antwerpski artysta w swym dziele przestawił wielofiguralną scenę znalezienia ciała poległego pod Legnicą księcia. W centralnej części, utrzymanego w ciemnej gamie barwnej malowidła, jasnym kolorem wyróżnione zostały postacie trojga protagonistów – bezgłowe, sine, częściowo odarte ze zbroi i odznak zwłoki Henryka Pobożnego, obok których zrozpaczona żona ociera łzy boleści oraz święta Jadwiga Śląska stojąca nad zwłokami syna, wznosząca wzrok i ręce ku niebiosom – jej sylwetka zdaje się wyrażać słowa, jakie miała wypowiedzieć na wieść o śmierci ostatniego żyjącego syna: „Dzięki czynię Tobie, Panie Boże, że raczyłeś dać mi takiego syna, który nigdy nie przysporzył mi żadnych zmartwień i zawsze z czcią się o mnie troszczył oraz kochał synowską miłością, a chociaż, gdyby żył, cieszyłabym się jego obecnością, to jednak w tym wespół z nim znajduję radość, że – idąc drogą męczeństwa – zasłużył, by złączyć się ze swoim Odkupicielem”. Na drugim planie przedstawiona została Legnica i oddalający się ku niej wojownicy tatarscy, unoszący na włóczni głowę księcia. Kompozycji dopełniają tłumnie zgromadzone postacie żołnierzy chrześcijańskich – ocalałych i poległych, nad wszystkimi zaś uczestnikami sceny, w otwartych niebiosach, liczne putta przypatrują się wydarzeniom na ziemi. Najistotniejszym elementem obrazu jest unoszący się krzyż – symbol prawdziwej wiary – katolickiej, świadectwo ostatecznego zwycięstwa Henryka, którego ofiara miała na celu obronę wartości kultywowanych przez benedyktynów.
