Johann Philip Kretschmer, Henryk Pobożny, 1705, Metropolitalne Wyższe Seminarium Duchowne w Henrykowie
Portret księcia autorstwa Johanna Philippa Kretschmera z około 1705 roku to jeden z cyklu sześciu portretów fundatorów i dobroczyńców henrykowskiego opactwa Cystersów. Obraz ukazuje księcia w całej postaci. Henryk Pobożny przedstawiony został jako ciemnowłosy, brodaty, dojrzały mężczyzna, spoglądający uważnie na widza. Postać ma na sobie zbroję, na którą narzucono podbity gronostajami płaszcz. Jedną rękę opiera o miecz, zaś drugą podtrzymuje połę okrycia i wzorzystą, barwną tkaninę, którą ma przewiązaną w pasie. Książęca mitra znajduje się obok, na postumencie pokrytym czerwoną draperią. W kompozycji dominują czerwienie i brązy – Henryk przedstawiony został na tle czerwonej zasłony, za którą z lewej strony kompozycji odsłania się fragment krajobrazu z czerwono-pomarańczowym niebem – co zapewne stanowi aluzję do bitwy pod Legnicą. Łaciński napis pod portretem głosi, iż przedstawiona postać to Henryk Pobożny, syn Henryka Brodatego. Zestaw atrybutów, które przysługiwały Henrykowi ściśle łączył się z majestatem władzy i podkreśla niezwykłość księcia. Gronostaje to symbol honoru i dostojeństwa. Wspaniałość okrycia podbitego futrem tych drapieżników sugerowała, iż nosząca go osoba posiada określone przymioty – opiekuńczość, mądrość, władczość czy nieskazitelność etyczną. Płaszcz podbity futrem gronostajów był powszechnie wykorzystywany w ikonografii władców, bowiem przydawał dostojeństwa osobom portretowanym w tym stroju. W wizerunkach panującego powszechnie występował także miecz – symbol siły i wolności, wiążący się również z wymierzeniem sprawiedliwości. Oczywiście w ikonografii księcia-rycerza broń – miecz – stanowił również atrybut bohatera spod Legnicy.
